نکته سوم

یک حکمت از حکمت­های بی­شمار روزه که نظر به حیات اجتماعی انسان دارد، به شرح زیر است:

انسان­ها ازجهت رزق و روزی، متفاوت با یکدیگر خلق شده‏اند، و به سبب این اختلاف، حضرت‏حق ثروتمندان را به یاری فقرا دعوت می­کند.

و هم این که ثروتمندان تنها با روزه می‏توانند احوال ترحم انگیز و حال گرسنه فقیران را که بسیار دردناک می‏باشد، به خوبی حس کنند. و اگر روزه‏یی در کار نباشد، بسیاری از ثروتمندان درک نخواهند کرد، که گرسنگی و فقر تا چه اندازه دردناک بوده، و آن‏ها چه بسیار به شفقت محتاج می‏باشند.

پس نتیجه می‏گیریم، شفقت انسان نسبت به هم‏نوع خود، یکی از اساس­ها و پایه­های شکرحقیقی‏ست.

و باید بدانیم، هر فرد، می‏تواند فردی فقیرتر از خود را بیابد، و البته مؤظف به شفقت در مقابل اوست.

اگر نفس آن شخص، مجبور به گرسنگی نباشد، احسان و یاری یعنی معاونتی همـراه با شفقت را ـ که مؤظف به آن بود ـ انجام نخواهد داد، و اگر هم انجام دهد، کامل انجام نداده است. زیرا آن احوال و حالات را در نفس خود به صورتی حقیقی نمی‏بیند.

سعید نورسی