بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

كُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لاَ تُسْرِفُوا

آیه­‏ی کریم ﭿ ﭙ ﭚ ﭛ  ﭜﭝ ﭞ      ﭟ ﭠ ﭡﭾ[1] با امر قطعی به اقتصاد و با نهی صریح از اسراف، درس بسیار مهمی از حکمت می­‏دهد.

این مسأله «هفت نکته» دارد:

نکته اول

خالق رحیم در برابر نعمت‏هایی که به نوع بشر داده است، شکر می‏خواهد، و اسراف، ضد شکر بوده، و در برابر نعمت، استخفافی[2]زیان‏آور است، اما اقتصاد، احترامی سودمند در برابر نعمت است. آری، اقتصاد هم یک شکر معنوی، هم حرمت به رحمت الهی موجود در نعمت‏ها، هم به قطع سبب برکت، هم برای بدن مانند پرهیز، مدار صحت و سلامتی، هم با رها کردن از ذلتِ گدایی معنوی، سبب عزت بوده، و هم در ایجاد حس لذت درون نعمت و نیز چشاندن لذت نعمت‏هایی که در ظاهر لذتی ندارند، نقش نیرومند و موثری دارد، اما اسراف، چون مخالف با حکمت‏های ذکر شده است، نتایج وخیمی دارد.

[1]– اعراف: 31

[2]– سبک شمردن، کوچک کردن. (مترجم)

سعید نورسی